Sugestie, w jaki sposób lokalne grupy synodalne mogłyby wykorzystać Instrumentum laboris (IL) do dalszej refleksji nad synodalnością
Sekretariat Synodu Biskupów przygotował 9 propozycji pracy na dokumencie Instrumentum laboris (IL) przeznaczonych dla lokalnych grup synodalnych. Mogą być one cenną pomocą dla pogłębienia rozumienia synodalności w Kościele lokalnym. Rezultaty prac lokalnych grup synodalnych mogą być również inspiracją dla uczestników Zgromadzenia Synodalnego w Rzymie w październiku 2023r.
Instrumentum laboris (IL) może stanowić kolejną okazję do dialogu na poziomie lokalnym z tymi, którzy czują się “wykluczeni” z procesu.
Propozycja nr 1: Kilka propozycji odczytania, przemyślenia i zintegrowania wkładu IL
- Spróbuj narysować Kościół synodalny;
- Przygotuj mapę myśli (mind map) dla IL;
- Napisz wiersz, aby wyrazić, na czym polega droga synodalna;
- Poszukaj w swojej kulturze obrazów, które wyrażają, czym jest synodalność;
- Przygotuj wideo, aby zaprezentować IL ludziom w twoim otoczeniu;
- Przygotuj kilka slajdów (Powerpoint), aby wyrazić swoje własne wnioski z IL.
- Napisz artykuł dla swojej parafii, wspólnoty, diecezji itp…, aby dać im dobre powody do zapoznania się z IL.
- Napisz list do papieża Franciszka lub do biura Synodu (av.do1733848031nys@s1733848031udony1733848031s1733848031), aby podzielić się swoją opinią na temat dokumentu IL.
Propozycja nr 2: Praktyczne sugestie dotyczące niektórych wydarzeń
- Światowe Dni Młodzieży, Lisbona, 1-6 sierpnia 2023 – https://www.lisboa2023.org
Nawiąż kontakt z młodymi ludźmi udającymi się na ŚDM, aby wysłuchać ich głosu i opinii na temat niektórych tematów w IL. Zaproponuj im doświadczenie rozmowy duchowej na temat jednej lub innej części IL przed lub w trakcie ŚDM. - Together – Zgromadzenie Ludu Bożego, Rzym, 30 września 2023 r.: https://together2023.net/ Ekumeniczne czuwanie modlitewne w przeddzień Synodu na placu św.
Zaangażuj kilka osób do zorganizowania grupy, która przyjedzie do Rzymu na ekumeniczne czuwanie modlitewne Together w przeddzień Synodu i przygotuj się do tego wydarzenia poprzez refleksję nad IL, zwłaszcza częścią dotyczącą ekumenizmu (p.24 + arkusz roboczy B 1.4)
Propozycja nr 3: Ku odnowionej świadomości, że naszą tożsamością i powołaniem jest stawanie się Kościołem coraz bardziej synodalnym
Duchowe rozmowy na temat części A dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub więcej duchowych rozmów w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL):
W kierunku odnowionej świadomości, że naszą tożsamością i powołaniem jest stawanie się Kościołem coraz bardziej synodalnym:
IL, p. 7: Pierwsza faza odnowiła naszą świadomość, że stawanie się Kościołem coraz bardziej synodalnym objawia naszą tożsamość i powołanie: podążanie razem, czyli tworzenie synodu, jest drogą do prawdziwego stania się uczniami i przyjaciółmi tego Mistrza i Pana, który powiedział o sobie: „Ja jestem drogą” (J 14, 6). Dziś jest to również głębokie pragnienie: doświadczywszy tego jako daru, chcemy je kontynuować, świadomi, że ta droga wypełni się w dniu ostatecznym, kiedy dzięki łasce Bożej staniemy się częścią tej rzeszy, którą Księga Apokalipsy opisuje w ten sposób: „Oto wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu, plemienia, ludu i języka. Wszyscy oni stali przed tronem i przed Barankiem, odziani w białe szaty, a w rękach trzymali gałązki palmowe. I wołali donośnym głosem: «Zbawienie należy do Boga naszego, który siedzi na tronie, i do Baranka»” (Ap 7, 9-10). Ten tekst przybliża nam obraz Kościoła, w którym panuje doskonała komunia pośród wszystkich różnic, które go tworzą, które są zachowane i jednoczą się w jednej misji do wypełnienia: uczestniczyć w liturgii uwielbienia, która od wszystkich stworzeń, przez Chrystusa, wznosi się do Ojca w jedności Ducha Świętego.
Pytania:
- W jaki sposób ta obserwacja współbrzmi lub nie z naszym doświadczeniem na poziomie lokalnym?
- Czy czujesz, że w naszej wspólnocie, parafii, diecezji, Kościele katolickim… wzrasta świadomość, że “że stawanie się Kościołem coraz bardziej synodalnym objawia naszą tożsamość i powołanie: podążanie razem, czyli tworzenie synodu, jest drogą do prawdziwego stania się uczniami i przyjaciółmi tego Mistrza i Pana, który powiedział o sobie: „Ja jestem drogą” (J 14, 6)“.
- Jeśli nie, to co można zrobić, aby sprowokować tę świadomość?
Propozycja nr 4: Podstawowe cechy lub wyróżniki Kościoła synodalnego
Duchowe rozmowy na temat części A dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów duchowych w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL – jak wyżej).
Podstawowe cechy lub wyróżniki Kościoła synodalnego:
IL p. 14: Sekcja A IL, nosząca tytuł «Ku Kościołowi synodalnemu», stara się zebrać owoce ponownego odczytania przebytej drogi. Przede wszystkim określa szereg zasadniczych cech lub wyróżników Kościoła synodalnego. Następnie daje wyraz świadomości, że Kościół synodalny jest również naznaczony określonym sposobem postępowania.
Zgodnie z wynikami pierwszej fazy, rozmowa w Duchu Świętym jest tym sposobem postępowania. Zgromadzenie zostanie zaproszone do odpowiedzi na te spostrzeżenia w celu ich wyjaśnienia i udoskonalenia.
Pytania:
- W jaki sposób podstawowe cechy lub wyróżniki Kościoła synodalnego opisane w p. 19-31 pomagają nam coraz lepiej rozumieć, czym jest Kościół synodalny?
- Czy pasują one do naszego lokalnego doświadczenia synodalności?
- Jak w świetle tej doświadczalnej prezentacji synodalności możemy lepiej zrozumieć synodalność w naszym własnym kontekście i kulturze?
- Jak już żyjemy lub nie tymi podstawowymi cechami Kościoła synodalnego w naszym lokalnym Kościele?
- Co nasz zespół synodalny mógłby zaproponować, aby pomóc ludziom lepiej zrozumieć i doświadczyć tych wyróżniających cech Kościoła synodalnego?
Propozycja nr 5: Droga naprzód dla Kościoła synodalnego: dialog w Duchu Świętym
Duchowe rozmowy na temat części A dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów duchowych w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL – jak wyżej).
Droga naprzód dla Kościoła synodalnego: dialog w Duchu Świętym:
IL p. 34: W Kościołach lokalnych, które praktykowały to podczas pierwszej fazy, rozmowa w Duchu została „odkryta” jako atmosfera umożliwiająca dzielenie się doświadczeniami życiowymi i jako przestrzeń rozeznawania w Kościele synodalnym. W dokumentach końcowych zgromadzeń kontynentalnych jest ona opisywana jako wydarzenie Pięćdziesiątnicy, jako okazja do doświadczenia bycia Kościołem i przejścia od słuchania naszych braci i sióstr w Chrystusie do słuchania Ducha Świętego, który jest prawdziwym protagonistą, i do otrzymania od Niego misji. Jednocześnie, dzięki tej metodzie, łaska Słowa i Sakramentów staje się rzeczywistością odczuwalną i przemieniającą, urzeczywistnioną, która potwierdza i urzeczywistnia inicjatywę, dzięki której Pan Jezus staje się obecny i aktywny w Kościele: Chrystus posyła nas na misję i gromadzi nas wokół siebie, abyśmy dziękowali i oddawali chwałę Ojcu w Duchu Świętym. Stąd też ze wszystkich kontynentów płynie prośba, aby ta metoda coraz bardziej ożywiała i kształtowała codzienne życie Kościołów.
Pytania:
- Jak praktykujemy rozmowę w Duchu Świętym w naszym zespole synodalnym? W naszym lokalnym Kościele?
- Czy opis zawarty w tej części pomaga nam lepiej zrozumieć, o co chodzi w tej metodologii?
IL p. 42: Mając na uwadze znaczenie rozmowy w Duchu Świętym dla ożywienia przeżywanego doświadczenia Kościoła synodalnego, formacja w tej metodzie, w szczególności moderatorów zdolnych do towarzyszenia wspólnotom w jej praktykowaniu, jest postrzegana jako priorytet na wszystkich poziomach życia kościelnego i dla wszystkich ochrzczonych, począwszy od wyświęconych szafarzy, w duchu współodpowiedzialności i otwartości na różne powołania kościelne. Formacja do rozmowy w Duchu Świętym jest formacją do bycia Kościołem synodalnym.
Pytania:
- Czy zidentyfikowaliśmy już dobrych moderatorów “zdolnych do towarzyszenia wspólnotom w jej praktykowaniu”?
- Co możemy konkretnie zrobić, aby szkolić coraz więcej osób w rozmowie w Duchu Świętym w naszym lokalnym Kościele?
- Jaki rodzaj formacji do rozmowy w Duchu Świętym moglibyśmy sobie wyobrazić i zaproponować w nadchodzącym roku?
Propozycja nr 6: Komunia, misja, uczestnictwo. Trzy kwestie priorytetowe dla Kościoła synodalnego
Duchowe rozmowy na temat części B dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów duchowych w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL – jak wyżej).
Komunia, misja, uczestnictwo. Trzy kwestie priorytetowe dla Kościoła synodalnego:
Sekcja B dokumentu IL, zatytułowana “Komunia, misja, uczestnictwo”, wyraża w formie trzech pytań priorytety, które wyłaniają się najsilniej z dokumentów końcowych Zgromadzeń Kontynentalnych, stawiając je w ten sposób przed Zgromadzeniem Synodalnym do rozeznania podczas spotkania w Rzymie (pażdziernik 2023 i 2024). Aby pomóc w procesie pracy Zgromadzenia Synodalnego, zwłaszcza w pracy grupowej (circuli minores), zaproponowano pięć arkuszy roboczych dla każdego z trzech priorytetów, umożliwiając podejście do nich z różnych perspektyw.
Pytania:
- W jaki sposób te trzy priorytety oświecają nasze własne lokalne priorytety rozeznane na podstawie owoców lokalnych konsultacji synodalnych? Jak możemy je wdrożyć na poziomie lokalnym?
- W jaki sposób możemy wyciągnąć z tych trzech priorytetów konkretne działania w naszym lokalnym Kościele, aby kontynuować naszą własną synodalną podróż?
- Jak nasze własne doświadczenie synodalne może wzbogacić zrozumienie tych priorytetów?
- Zastanawiając się nad tymi priorytetami w związku z naszą lokalną podróżą synodalną, jakie perspektywy, sugestie, pytania chcielibyśmy przekazać członkom Synodu naszego kraju, zanim udadzą się na zgromadzenie w Rzymie?
Propozycja nr 7: Znaczenie formacji
Duchowe rozmowy na temat części B dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów duchowych w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL – jak wyżej).
Znaczenie formacji:
IL p. 59: Formacja jest niezbędnym środkiem, aby synodalny sposób postępowania stał się duszpasterskim modelem życia i działania Kościoła. Potrzebujemy całościowej formacji, zarówno początkowej, jak i ciągłej, dla wszystkich członków Ludu Bożego. Żaden ochrzczony nie może czuć się wykluczony z tego zobowiązania i dlatego konieczne jest ułożenie odpowiednich propozycji formacyjnych w synodalnym sposobie postępowania skierowanym do wszystkich wiernych. W szczególności, im bardziej ktoś jest powołany do służby Kościołowi, tym bardziej musi odczuwać pilną potrzebę formacji: biskupi, prezbiterzy, diakoni, osoby konsekrowane i wszyscy, którzy pełnią posługę, potrzebują formacji, aby odnowić sposoby sprawowania władzy i procesy decyzyjne w kluczu synodalnym oraz nauczyć się towarzyszyć wspólnotowemu rozeznawaniu i dialogowaniu w Duchu Świętym. Kandydaci do święceń muszą być szkoleni w synodalnym stylu i mentalności. Promowanie kultury synodalności zakłada odnowienie obecnego programu nauczania w seminariach oraz formację wykładowców i profesorów teologii, tak aby istniało wyraźniejsze i bardziej stanowcze ukierunkowanie na formację do życia w komunii, misji i uczestnictwie. Formacja do duchowości synodalnej jest sercem odnowy Kościoła.
Pytania:
- Jak możemy przyczynić się do tego wyzwania, jakim jest formacja do synodalności w naszym Kościele lokalnym?
- W szczególności, jak możemy wzmocnić formację do duchowości synodalnej?
- Jakie zasoby już istnieją? Jakie nowe programy lub inicjatywy możemy promować w naszym lokalnym kościele?
Propozycja nr 8: Potrzeba odnowienia języka używanego przez Kościół
Duchowe rozmowy na temat części B dokumentu IL
Zapraszamy do przeprowadzenia jednej lub kilku rozmów duchowych w oparciu o następujące pytania związane z niektórymi częściami IL (por. metodologia opisana na rysunku na końcu części A IL – jak wyżej).
Potrzeba odnowienia języka używanego przez Kościół:
IL p. 60: Liczne wypowiedzi podkreślają potrzebę podobnego wysiłku na rzecz odnowy języka używanego przez Kościół: w liturgii, w kaznodziejstwie, w katechezie, w sztuce sakralnej, a także we wszystkich rodzajach przekazu skierowanego zarówno do wiernych, jak i do szerszej opinii publicznej, w tym za pośrednictwem nowych i starych środków przekazu. Nie osłabiając ani nie umniejszając głębi tajemnicy głoszonej przez Kościół ani bogactwa jego tradycji, odnowa języka musi mieć na celu uczynienie ich dostępnymi i pociągającymi dla mężczyzn i kobiet naszych czasów, nie stanowiąc przeszkody, która trzyma ich z dala. Inspiracja świeżością języka Ewangelii, zdolność do inkulturacji, jaką wykazuje historia Kościoła, oraz owocne doświadczenia już zdobyte, nawet w środowisku cyfrowym, zachęcają nas do podjęcia z ufnością i zdecydowaniem zadania o kluczowym znaczeniu dla skuteczności głoszenia Ewangelii, które jest celem, do którego dąży misyjny Kościół synodalny.
Pytanie:
- Jakie są Twoje propozycje odnowy języka używanego przez Kościół w liturgii, przepowiadaniu, katechezie, sztuce sakralnej, a także we wszystkich formach komunikacji skierowanych do jego członków i szerszej społeczności, w tym za pośrednictwem nowych lub tradycyjnych środków przekazu?
Propozycja nr 9: Dotycząca części B arkuszy roboczych dla Zgromadzenia synodalnego
- Wybierz jedno pytanie dla każdej z 3 serii arkuszy i utwórz lokalne grupy robocze dla każdego pytania, nad którym chciałbyś się zastanowić, ponieważ uważasz, że jest to kwestia do pogłębienia w twoim lokalnym Kościele.
- Ewentualnie wyślij swój wkład do diecezjalnego/krajowego zespołu/członków Synodu przed zgromadzeniem w Rzymie (październik 2023).
[Źródło: https://www.synodresources.org/il/]