Tematy prac synodalnych, które miały miejsce rano – od pracy misyjnej, przez dialog międzyreligijny, po rolę kobiet w służbie Kościołowi – zostały omówione podczas poniedziałkowego popołudniowego briefingu w watykańskim biurze prasowym. Zgromadzenie przypomniało również o 45. rocznicy wyboru Jana Pawła II na tron papieski.

Prawdziwe znaczenie synodalności, bogactwo różnorodności, rola ochrzczonych w Kościele, działalność misyjna, ekumenizm i dialog międzyreligijny, rola kobiet w perspektywie diakonatu żeńskiego i ewolucja cyfrowa; nie zapominając o młodych ludziach z ubogich krajów świata, którzy są całkowicie odcięci od korzystania z najnowocześniejszych technologii: to tylko niektóre z tematów, które zostały poruszone w poniedziałek rano podczas prac synodalnych trwających w Watykanie, jak wyjaśniono podczas popołudniowego briefingu z dziennikarzami, który odbył się w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej.

Pierwsze raporty poddane analizie

“Przeanalizowano również pierwsze sprawozdania małych grup”, wyjaśnił Paolo Ruffini, prefekt Dykasterii ds. Komunikacji i przewodniczący Komisji Informacji.

Dr Ruffini zauważył, że sesja “rozpoczęła się od podziękowania przez członków papieżowi za jego adhortację apostolską C’est la confiance, poświęconą św. Teresie od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza (św. Teresie z Lisieux, red.), która została opublikowana w niedzielę”. Prefekt podkreślił również, że członkowie przypomnieli “długimi oklaskami o przypadającej dziś rocznicy wyboru Jana Pawła II i rocznicy niektórych święceń kapłańskich”.

Ponadto dr Ruffini podzielił się z dziennikarzami wiadomościami ze spotkania, komisji zwyczajnej Synodu (odbyło się ono w zeszły piątek), która oceniła “dotychczasową drogę oraz jakość i piękno słuchania”.

Synodalność to nie banał

Wśród gości na briefingu był ojciec Vimal Tirimanna, C.Ss.R, teolog ze Sri Lanki, który skupił się na idei, że “synodalność dzieje się wtedy, gdy ją praktykujesz”. Powiedział, że początkowo myślał, że “to tylko frazes”. Ale, kontynuował, w dużej mierze dzięki “wspaniałej atmosferze modlitwy, mocno uzupełnionej przez… metodę duchowej rozmowy, widzimy, jak proces synodalny, a raczej synodalny sposób życia, jest już przeżywany”.

O. Tirimanna podkreślił, że znajduje to również odzwierciedlenie w układzie stołów, podkreślając doświadczenie kardynałów, biskupów i świeckich – zwłaszcza kobiet – “ocierających się” o siebie nawzajem w “Kościele koncentrycznym, a nie piramidalnym… eklezjologia Lumen gentium jest przeżywana. Żyje się tu w sposób synodalny, w kulturze synodalności. Wyzwaniem jest przeniesienie jej poza salę synodalną”. Zauważył również, że proces synodalny “nie jest prywatną agendą papieża Franciszka”, ale jest “kontynuacją Soboru Watykańskiego II”.

Modlitwa i przygotowanie

Siostra Patricia Murray, IBVM, sekretarz wykonawczy Międzynarodowej Unii Przełożonych Generalnych (UISG), powiedziała, że cieszy się, że synodalność staje się coraz bardziej rzeczywistością. Powiedziała dziennikarzom: “Jako członek zgromadzenia zakonnego czuję, że od ponad dwudziestu lat wprowadzamy synodalność w życie… Szczególnie wtedy, gdy podejmujemy decyzje i dochodzimy do wniosków w sprawach, które mają znaczenie w naszym życiu. A stawianie Jezusa i Ducha w centrum naszego życia oraz słuchanie głosu wszystkich we wspólnocie religijnej w celu rozeznania, gdzie Bóg wzywa nas w tym czasie, gdzie Bóg wzywa wspólnotę, było praktyką wielu zgromadzeń “.

Dodała: “Tak więc dla mnie dodatkową radością jest widzieć, jak rozprzestrzenia się to w Kościele powszechnym, że jest to sposób, w jaki chcemy żyć i być razem, tymi słowami uczestnictwa, komunii i misji”.

Światło, które rozświetla ciemność

Biskup Zdenek Wasserbauer, biskup pomocniczy Pragi, powiedział, że był poruszony adhortacją apostolską o św. Teresie z Lisieux, widząc w tym dokumencie kompas dla całego Synodu. “Podczas tej pracy – powiedział dziennikarzom – bardzo wyraźnie dostrzegłem, że słowo ‘misja’ jest dla nas kluczowym punktem. A św. Teresa z Lisieux jest współpatronką misji”.

Podał w szczególności dwa powody, dla których adhortacja może być postrzegana jako drogowskaz lub punkt odniesienia: “Pierwszy jest związany z faktem, że Święta, kiedy wstąpiła do Karmelu, miała pragnienie ratowania dusz. Cóż, zdałem sobie sprawę, że tutaj wszystkich 400 członków spotyka się każdego dnia, szukając dobra innych, ich zbawienia. Drugi powód odnosi się do ciemnej nocy, którą św. Teresa z Lisieux odczuła w swojej duszy w 1856 roku. Niektórzy mówią, że nawet dzisiaj Kościół trzeciego tysiąclecia przeżywa ciemności: tutaj Synod jest światłem, które rozświetla ciemności”.

Zwrócenie uwagi na bolesne doswiadczenia

Odpowiadając na pytania dziennikarzy o to, czy “ból” osób LGBTQ+ był omawiany, s. Murray powiedziała: “Myślę, że przy wielu stołach, jeśli nie przy wszystkich, kwestia krzywdy i zranienia ludzi zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo została omówiona i wysłuchana”.

Dodała, że toczyły się rozmowy na temat tego, w jaki sposób Kościół może “reprezentować tę krzywdę”, a także w jaki sposób Kościół może pokazać, że szuka przebaczenia za “wyrządzone krzywdy”. Podczas gdy dyskusja ta trwa, podkreśliła: “Istnieje głęboka świadomość bólu i cierpienia, które zostały spowodowane”.

Inny dziennikarz zapytał, czy poruszono kwestię błogosławieństw dla par tej samej płci. Dr Ruffini wyjaśnił, że kwestia ta “nie jest kluczowa” i że rozmawiano raczej o formacji, święceniach kapłańskich, preferencyjnej opcji dla ubogich i kolonializmie. Ruffini dodał, że nauczanie katolickie znajduje się w centrum wszystkiego, co dzieje się na Synodzie.

Chińscy biskupi

Ponadto, potwierdzając wiadomość, że biskupi z Chin, którzy są obecni na Synodzie, opuszczą jutro prace, dr Ruffini wyjaśnił, że robią to z “powodów duszpasterskich, które wzywają ich do powrotu do swoich diecezji”.