Parafia św. Barbary jest jedną z trzech parafii w 20 tys. mieście. Jako samodzielny ośrodek duszpasterski zaczęła funkcjonować od 1 stycznia 1988 r. Zamieszkuje w niej 9750 osób (stan na rok 2021), do parafii należy też jedna wioska.

1. Kiedy parafia rozpoczęła proces odnowy wg projektu PPOiE:
   Parafialny Program Odnowy i Ewangelizacji rozpoczął w 1995 r. proboszcz ks. Adam Lewandowski. W 1997 r. funkcję proboszcza objął ks. Stanisław Zając, a w 2001 r. ks. Andrzej Lupa. Mimo zmiany proboszczów program był bez przerwy realizowany. Jest to ważna informacja, bo w doświadczeniu innych parafii następcy zwykle nie podejmowali się kontynuacji realizowanych programów parafialnych.
2. Ideał naszej parafii:
   Decyzję o podjęciu drogi odnowy parafianie podjęli w1995 r., po uprzednich konsultacjach, prowadzonych pod kierunkiem ks. Marian Wrony, dyrektora Polskiej Grupy Promotorów Ruchu dla Lepszego Świata. Zdecydowali się wybrać tę drogę ponieważ: daje ona możliwość dotarcia do wszystkich ochrzczonych, prowadzi do jednoczenia się ludzi i tworzenia wspólnot sąsiedzkich. Prowadzenie parafii według PPOiE umożliwia każdemu parafianinowi realizowanie swego powołania do świętości we wspólnocie poprzez: świadectwo życia, otwarcie się na drugiego człowieka, doświadczenie ducha braterstwa. Daje również możliwość oddziaływania na ludzi znajdujących się daleko od Kościoła – parafia staje się bardziej misyjna.
3. Stan obecny parafii:
   Na początku program wydał się niezwykle trudny do wprowadzenia. Były problemy ze znalezieniem Posłańców (pośredników między odpowiedzialnymi za program, a mieszkańcami parafii). Brakowało też osób do podjęcia odpowiedzialności za realizację programu. Wierni nie mieli doświadczenia takiej służby i woleli zachować dystans przed wprowadzanym novum życia duszpasterskiego. Z czasem sami zobaczyli i doświadczyli, że można podejmować pewne posługi w parafii, i że to zaangażowanie przynosi konkretne owoce. To dawało radość osobom podejmującym różne zadania i odpowiedzialności, ale też wiernych, którzy dostrzegali, że coś się dzieje, że parafia zaczyna żyć.
   Z czasem wielu zaangażowanych poczuło się odpowiedzialnymi za powierzone im zadania. Wierni zaczęli troszczyć się o liturgię, podejmowali też inne zadania wynikające z realizowanego programu. W wielu wypadkach podejmowali i podejmuję je samodzielnie, bez pomocy i opieki duszpasterza. Dzięki programowi odnowy, parafia która na początku swej drogi była zbiorowiskiem obcych sobie osób, zaczęła stawać się bardziej wspólnotą wspólnot i miejscem budowania dojrzałej tożsamości chrześcijańskiej. Realizowany program pozwolił w znacznej części pokonać dystans dzielący ludzi, wzrosła świadomość odpowiedzialności za parafię i cały Kościół, świeccy i duszpasterze nauczyli się, i ciągle się uczą, współpracować ze sobą. Wierni doświadczyli również tego, że sami potrafią podjąć się wielu zadań, i że to zaangażowanie w służbę parafii jest dla nich źródłem radości i satysfakcji.
4. Dlaczego warto, aby inne parafie przystąpiły do odnowy wg projektu PPOiE?
   Program daje każdemu wiernemu możliwość zaangażowania się i znalezienia swego miejsca we wspólnocie parafialnej.  Z mijającym latami realizacji programu coraz wyraźniej widać jak zmienia się mentalność wiernych. Odkrywają, że bycie chrześcijaninem to również konkretne głoszenie Ewangelii Chrystusa i życie nią na co dzień. Realizowany PPOiE obejmuje wszystkie sfery życia parafii i dlatego jest szczególnym ważnym narzędziem pracy dla duszpasterzy. Kapłan nie zostaje ze wszystkim sam, ale ma do pomocy wielu wiernych, którzy wraz z nim podejmują dzieła duszpasterskie. Stworzone struktury komunikacji w parafii (Rejonowi, Podrejonowi, Posłańcy) pozwalają docierać z przesłaniem od parafii do każdej rodziny.
   
   

Wydarzenia ewangelizacyjne w parafii>>