Refleksja teologiczna nad raportem podsumowującym – o. Ormond Rush – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
Słuchając was przez ostatnie trzy tygodnie, odniosłem wrażenie, że niektórzy z was zmagają się z pojęciem tradycji w świetle waszego umiłowania prawdy. Nie jesteście pierwszymi, którzy się z tym zmagają. Był to główny punkt dyskusji na Soborze Watykańskim II. Pomyślałem, że pomocne może być przypomnienie pytań, nad którymi debatowano, i odpowiedzi, jakie na nie udzielono. Ich odpowiedzi są dla nas autorytetem w prowadzeniu naszych refleksji nad kwestiami, które stoją przed nami dzisiaj. Tak więc, być może Sobór Watykański II zawiera pewne lekcje dla tego Synodu, ponieważ teraz dokonujecie syntezy waszego rozeznania dotyczącego przyszłości Kościoła.
Duchowe spostrzeżenia – “Najmniejszy ze wszystkich…” (Mk 4,30) – Opowiadanie przypowieści zamiast wygłaszania proklamacji – s. Maria Grazia Angelini O.S.B – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
“Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze?” (Łk 24:17). Docierając do dwóch rozmawiających ze sobą uczniów, Jezus, wychodząc od pytania (“co to za rozmowy?”) i następującej po nim pauzy nad Pismem Świętym i łamaniem chleba, zamienia ich wędrówkę w “U”. Nasze rozmowy są teraz w decydującym punkcie, nastąpiło pewne nawrócenie, musimy się z niego rozliczyć. Słowo Boże, usłyszane i połączone z wydarzeniami wokół nas, wciska się i daje nam światło. Kościół, wierzące sumienie każdego członka, jest dziś wstrząśnięty. Podczas gdy wokół nas szaleją wojny, my cieszyliśmy się duchową rozmową, słuchaliśmy tylu oktantów, tylu imperatywów, prób odczytania rzeczywistości, złożonych, niepokojących, …: co możemy powiedzieć? Ponownie nadszedł czas, aby podnieść wzrok na inspirujące światło Ewangelii. Ewangelia nie daje rozwiązań, ale objawia zawsze zaskakujący dynamizm Ducha, który daje spełnienie.
Wkład duchowy – Ziarno które kiełkuje – O. Timothy Radcliffe OP – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
Za kilka dni wrócimy do domu – na jedenaście miesięcy. Będzie to pozornie czas bezczynnego oczekiwania. Ale będzie to prawdopodobnie najbardziej płodny czas Synodu, czas kiełkowania. Jezus mówi nam: “Tak się ma sprawa z Królestwem Bożym jak z człowiekiem rzucającym ziarno w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, nocą i dniem, ziarno kiełkuje i wzrasta, a on nie wie jak”.
Homilia – Długi marsz ku synodalności nadziei, pokoju i sprawiedliwości – Kardynał Charles BO – SDB Arcybiskup Yangon, Myanmar – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
Moi umiłowani przyjaciele,
Niech pokój Chrystusowy będzie z wami wszystkimi.
W Piśmie Świętym śledzimy starożytną podróż naszych przodków, Adama i Ewy, którzy zdecydowali się porzucić komfort i łaskę, które kiedyś znali, wybierając ścieżkę spowitą ciemnością. Od tego czasu ludzkość jest w nieustannym duchowym poszukiwaniu, odysei naznaczonej niezachwianym poszukiwaniem sensu. Jedna z podróży z Księgi Wyjścia ukazuje Boga jako wyzwoliciela uciskanego ludu, zatrudniającego pasterza o imieniu Mojżesz, aby stawił czoła dumie faraona. W tym momencie Bóg zapoczątkował Misterium Paschalne, oferując swoje towarzyszenie rozbitej ludzkości – powracający temat w Biblii. Przesłanie jest jasne: Bóg nigdy nie opuszcza swojego ludu.
