(Audiobook / PDF / txt) Dokument Końcowy – Ku Kościołowi synodalnemu – komunia, uczestnictwo, misja – XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów
W różnych momentach drogi synodalnej, którą zapoczątkowałem w październiku 2021 roku, wsłuchiwaliśmy się w to, co w tym czasie Duch Święty mówi do Kościołów.
Dokument końcowy XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów zbiera owoce drogi wyznaczonej przez słuchanie Ludu Bożego oraz rozeznawanie pasterzy. Cały Kościół, pozwalając się oświecić Duchowi Świętemu, został wezwany do odczytania swojego doświadczenia i określenia kroków, jakie należy podjąć, aby żyć w komunii, realizować uczestnictwo i rozwijać misję powierzoną mu przez Jezusa Chrystusa. Droga synodalna, rozpoczęta w Kościołach lokalnych, przeszła następnie przez etapy narodowe i kontynentalne, aby dojść do obrad Zgromadzenia Synodu Biskupów w dwóch sesjach – w październiku 2023 i w październiku 2024. Teraz droga ta trwa dalej w Kościołach lokalnych oraz w grupach Kościołów, czerpiąc ze skarbca Dokumentu końcowego, który 26 października został przyjęty i zatwierdzony przez Zgromadzenie we wszystkich jego częściach. Ja również go zatwierdziłem i – podpisując go – zaleciłem jego publikację, jednocząc się z „my” Zgromadzenia, które poprzez Dokument końcowy zwraca się do świętego i wiernego Ludu Bożego.
Wyniki głosowania nad Sprawozdaniem Podsumowującym – KOŚCIÓŁ SYNODALNY W MISJI – XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 25 (28.10.2023r.)
Wyniki głosowania nad wszystkimi paragrafami sprawozdania podsumowującego pierwszą sesję XVI Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów – Kościół Synodalny w misji.
Sprawozdanie podsumowujące – KOŚCIÓŁ SYNODALNY W MISJI – XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 25 (28.10.2023r.)
Drogie siostry, drodzy bracia,
„Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało” (1
Kor 12, 13). To jest doświadczenie, pełne radości i wdzięczności, które mieliśmy podczas tej Pierwszej Sesji Zgromadzenia Synodalnego na temat „Ku Kościołowi synodalnemu. Komunia, uczestnictwo, misja” w dniach od 4 do 28 października 2023 r. Dzięki wspólnej łasce chrztu mogliśmy żyć razem jednym sercem i duszą, pomimo różnorodności środowisk pochodzenia, języków i kultur. Jak chór, staraliśmy się śpiewać w różnorodności głosów i jedności dusz. Duch Święty dał nam doświadczyć harmonii, którą tylko On wie, jak stworzyć: jest to dar i świadectwo w rozdartym i podzielonym świecie.
Wystąpienie Jego Eminencji kard. Jean-Claude Hollerich, S.J. – Konferencja prasowa poświęcona przedstawieniu sprawozdania podsumowującego I sesję XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na zakończenie prac synodalnych, 28.10.2023 r
Dziś po południu XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, na zakończenie swojej pierwszej Sesji, zatwierdziło ostateczny tekst Raportu Podsumowującego, który – jak wiemy – wyznaczy drogę Kościoła do drugiej i ostatniej Sesji, zaplanowanej na październik 2024 roku.
Jest to obszerny, ale jednocześnie zręczny tekst. Szeroki, ponieważ dotyczy niezwykle bogatego zakresu zagadnień, zręczny, ponieważ tematy są jasno zorganizowane w dwudziestu paragrafach, z których każdy zaczyna się od określenia osiągniętych zbieżności, kontynuuje ilustrując kwestie, które należy dogłębnie przeanalizować, a kończy przedstawiając pewne propozycje. Zadanie Kościołów lokalnych na czas między dwiema sesjami jest określone w następujący sposób: wychodząc od osiągniętych zbieżności, wspólnoty zostaną wezwane do pogłębienia zagadnień i propozycji, łącząc rozeznanie duchowe, pogłębienie teologiczne i ćwiczenia duszpasterskie.
Wystąpienie Jego Eminencji kard. Mario Grech – Konferencja prasowa poświęcona przedstawieniu sprawozdania podsumowującego I sesję XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na zakończenie prac synodalnych, 28.10.2023 r
Dziękuję za waszą obecność.
Na zakończenie tej pierwszej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów możemy przedstawić sprawozdanie podsumowujące prace Synodu Biskupów przeprowadzone w ciągu tych trzech tygodni.
Raport podsumowujący jest owocem intensywnej i owocnej pracy. Pracy, która nie zależy tak bardzo od naszych umiejętności i zdolności, ale od słuchania Ducha, którego wzywaliśmy i którego Kościół – jesteśmy pewni – wzywał dla Zgromadzenia w tym miesiącu. To Zgromadzenie było czasem eklezjalnego rozeznawania, podczas którego zachowaliśmy metodę rozmowy w Duchu: słuchając siebie nawzajem, aby usłyszeć, co Duch mówi do Kościoła. Nalegające stwierdzenie Ojca Świętego, że protagonistą Synodu jest Duch Święty, nie jest sloganem, ale podstawową zasadą każdego działania synodalnego. Bez słuchania Ducha wszystko sprowadza się do słów, do formuł być może pięknych, ale pustych i jałowych.
Homilia papieża Franciszka podczas Mszy na zakończenia pierwszej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów (29.10.2023r.)
W rzeczywistości jest to pretekst, pod którym pewien uczony w Prawie przychodzi do Jezusa, i jedynie po to, żeby wystawić Go na próbę. Tym niemniej jego pytanie jest jednak ważne, to pytanie zawsze aktualne. Niekiedy dociera ono do naszych serc i życia Kościoła: „Które przykazanie jest największe?” (Mt 22, 36). Również my, zanurzeni w żywej rzece Tradycji zadajemy sobie pytanie: co jest najważniejsze? Co jest siłą sprawczą? Co się liczy najbardziej, tak bardzo, że jest zasadą przewodnią wszystkiego? A odpowiedź Jezusa jest jasna: „«Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem». To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: «Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego»” (Mt 22, 37-39).
Przemówienie Ojca Świętego wygłoszone podczas 18 Kongregacji Generalnej XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 22 (25.10.2023r.)
Lubię myśleć o Kościele jako o wiernym ludzie Bożym, świętym i grzesznym, ludzie wezwanym i powołanym na mocy Błogosławieństw i 25 rozdziału Ewangelii św. Mateusza. Jezus, dla swojego Kościoła, nie przyjął żadnego z politycznych schematów swoich czasów: ani faryzeuszy, ani saduceuszy, ani esseńczyków, ani zelotów. Żadnej „zamkniętej korporacji”; po prostu Pan Jezus podejmuje tradycję Izraela: „będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem”.
List XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów do ludu Bożego – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 22 (25.10.2023r.)
Drogie siostry, drodzy bracia,
gdy prace pierwszej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów dobiegają końca, pragniemy wraz z wami wszystkimi dziękować Bogu za piękne i bogate doświadczenie, którego właśnie staliśmy się uczestnikami.
Przeżyliśmy ten błogosławiony czas w głębokiej komunii z wami wszystkimi. Byliśmy podtrzymywani przez wasze modlitwy, niosąc ze sobą wasze oczekiwania, pytania, a także obawy.
Refleksja teologiczna nad raportem podsumowującym – o. Ormond Rush – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
Słuchając was przez ostatnie trzy tygodnie, odniosłem wrażenie, że niektórzy z was zmagają się z pojęciem tradycji w świetle waszego umiłowania prawdy. Nie jesteście pierwszymi, którzy się z tym zmagają. Był to główny punkt dyskusji na Soborze Watykańskim II. Pomyślałem, że pomocne może być przypomnienie pytań, nad którymi debatowano, i odpowiedzi, jakie na nie udzielono. Ich odpowiedzi są dla nas autorytetem w prowadzeniu naszych refleksji nad kwestiami, które stoją przed nami dzisiaj. Tak więc, być może Sobór Watykański II zawiera pewne lekcje dla tego Synodu, ponieważ teraz dokonujecie syntezy waszego rozeznania dotyczącego przyszłości Kościoła.
Duchowe spostrzeżenia – “Najmniejszy ze wszystkich…” (Mk 4,30) – Opowiadanie przypowieści zamiast wygłaszania proklamacji – s. Maria Grazia Angelini O.S.B – Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów – dzień 20 (23.10.2023r.)
“Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze?” (Łk 24:17). Docierając do dwóch rozmawiających ze sobą uczniów, Jezus, wychodząc od pytania (“co to za rozmowy?”) i następującej po nim pauzy nad Pismem Świętym i łamaniem chleba, zamienia ich wędrówkę w “U”. Nasze rozmowy są teraz w decydującym punkcie, nastąpiło pewne nawrócenie, musimy się z niego rozliczyć. Słowo Boże, usłyszane i połączone z wydarzeniami wokół nas, wciska się i daje nam światło. Kościół, wierzące sumienie każdego członka, jest dziś wstrząśnięty. Podczas gdy wokół nas szaleją wojny, my cieszyliśmy się duchową rozmową, słuchaliśmy tylu oktantów, tylu imperatywów, prób odczytania rzeczywistości, złożonych, niepokojących, …: co możemy powiedzieć? Ponownie nadszedł czas, aby podnieść wzrok na inspirujące światło Ewangelii. Ewangelia nie daje rozwiązań, ale objawia zawsze zaskakujący dynamizm Ducha, który daje spełnienie.
