Czuwanie modlitewne pod przewodnictwem papieża Franciszka – Modlitwa – dzień 2 (1.10.2024r.)

Święta Ewangelia jest naszą drogą, naszą prawdą i naszym życiem. Powierzam ją wam, którzy jesteście strażnikami nowego dnia w Kościele, który chce być synodalny dla misji. Odkąd Słowo stało się ciałem, słowo Jezusa szuka naszego ciała, jakkolwiek słabego i niewiernego. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, błagającymi o miłosierdzie Ojca, dlatego wyznaliśmy nasze grzechy. Teraz otrzymamy Boże błogosławieństwo, które jest tchnieniem życia, dotykiem nadziei, który pozwala tym, którzy upadli, zawsze się podnosić. Pamiętajmy, że Ewangelia musi być pielęgnowana i głoszona niewinnymi rękami i czystym sercem.

Czuwanie modlitewne pod przewodnictwem papieża Franciszka – Świadkowie – Rekolekcje – dzień 2 (1.10.2024r.)

Nazywam się Deema i pochodzę z Homs, syryjskiego miasta głęboko naznaczonego ranami wojny. Jestem zakonnicą wspólnoty monastycznej al-Khalil (Przyjaciel Boga) założonej w 1991 roku w syrokatolickim klasztorze św. Mojżesza Abisyńczyka przez Paula Dall’Oglio S.J. wraz z Jacquesem Mouradem.
Jestem tu dzisiaj, aby podzielić się świadectwem, którego nie da się łatwo wyrazić słowami. Jest to doświadczenie głębokiego bólu, który często prowadzi do zamknięcia się we własnej udręce, bez możliwości kontaktu z bólem innych. Wojna w rzeczywistości nie tylko niszczy budynki i drogi, ale także wpływa na najbardziej intymne więzi, które zakotwiczają nas w naszych wspomnieniach, naszych korzeniach i naszych relacjach. Podczas wojny w Syrii walczące strony systematycznie starały się izolować obszary, a nawet dystansować się od doświadczeń z sąsiednich obszarów. Stopniowo ułatwiło to odrzucenie wszelkich form empatii, oznaczając drugiego jako wroga, a nawet w skrajnych przypadkach odczłowieczając go i usprawiedliwiając jego zabijanie. Mój chrześcijański przyjaciel powiedział mi kiedyś: „wiesz, nie boję się śmierci per se, ale boję się, że zabije mnie mój muzułmański przyjaciel”.

Czuwanie modlitewne pod przewodnictwem papieża Franciszka – Prośby o przebaczenie – Rekolekcje – dzień 2 (1.10.2024r.)

Proszę o przebaczenie Boga Ojca, czując wstyd za grzech braku odwagi, odwagi niezbędnej do poszukiwania pokoju między ludźmi i narodami, w uznaniu nieskończonej godności każdego ludzkiego życia we wszystkich jego fazach, od stanu początkowego do starości, zwłaszcza dzieci, chorych, ubogich, prawa do posiadania pracy, ziemi, domu, rodziny, wspólnoty, w której można żyć w wolności, wartości, jaką jest krajobraz i kultura każdego obszaru planety. Pokój wymaga odwagi: powiedzieć „tak” spotkaniu i „nie” starciu; „tak” poszanowaniu porozumień i „nie” prowokacjom; „tak” szczerości i „nie” dwulicowości. W imieniu wszystkich wiernych proszę o przebaczenie także tych, którzy rodzą się dzisiaj i będą rodzić się po nas, przyszłe pokolenia, które użyczają nam tego świata i które mają prawo żyć w nim pewnego dnia w harmonii i pokoju. Jeszcze poważniejszy jest nasz grzech, jeśli dla usprawiedliwienia wojny i dyskryminacji powołujemy się na imię Boga. Wybacz nam Panie.

Medytacja 4 – Zmartwychwstanie i rozmowa przy śniadaniu – o. Timothy Radcliffe OP – Rekolekcje – dzień 2 (1.10.2024r.)

Nareszcie, po raz pierwszy od czasu zaparcia się Jezusa, Szymon Piotr i Jezus rozmawiają ze sobą. Nie jest jasne, czy to ryba była grillowana, czy Piotr! Jezus pyta Piotra: „Czy mnie miłujesz?”. Nie ma ani słowa o jego zaparciu się. Liczy się teraz, dzisiaj. Łukasz Popko OP napisał: „Zauważ, że Jezus nie pytał o przeszłość. Nie prosił o wyjaśnienie czy usprawiedliwienie. Po drugie, nie pytał o przyszłość: Czy będziesz mnie kochał? Nie prosił o obietnicę: Obiecaj, że będziesz mnie kochał. Pytał o teraźniejszość! Tak często unikamy pytania o miłość i odpowiadającej na nie odpowiedzi, ponieważ tkwimy w porażkach przeszłości lub w fantazjach o przyszłości[1]”.

Rozważanie podczas modlitwy porannej „Dla Ciebie milczenie jest uwielbieniem” Łagodność i surowość synodalnej drogi – m. Maria Ignazia Angelini OSB – Rekolekcje – dzień 2 (1.10.2024r.)

„Jeśli kochasz prawdę,
bądź miłośnikiem ciszy
a Bóg pozwoli ci doświadczyć
tego, co rodzi cisza”.
(Izaak Syryjczyk)
Otwieramy się razem na nowy dzień: chwalenie Boga jest wiernie progiem światła. Dzień doprowadzi nas – dziś wieczorem – do liturgii pokutnej, będącej zwieńczeniem rekolekcji.

Medytacja 3 – o. Timothy Radcliffe OP – Rekolekcje – dzień 2 (1.10.2024r.)

„Tej nocy nic nie złowili”. Każde z tych objawień zmartwychwstania rozpoczyna się w ciemności. Dla Marii Magdaleny była to ciemność jej niewiedzy, że Pan zmartwychwstał. Ale On tam na nią czeka. Dla uczniów w zamkniętym pokoju była to ciemność ich strachu. Chrystus zmartwychwstał w Niedzielę Wielkanocną, zwyciężając noc, a jednak raz po raz znajdujemy się z powrotem w ciemności. Ciemność wojny, kryzys wykorzystywania seksualnego i tak dalej.