Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 8 – Rola przedstawicieli papieskich z synodalnej perspektywy misyjnej (SP 13) – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Pierwsza sesja XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów (październik 2023 r.) zwróciła uwagę na potrzebę powołania Grupy Studyjnej, która zajęłaby się tematem „Rola przedstawicieli papieskich w misyjnej perspektywie synodalnej”. Opis przydzielonych zadań uwzględnia potrzebę refleksji, w szczególności w świetle proponowanej przez synod kultury przejrzystości i odpowiedzialności jako „integralnej części Kościoła synodalnego, który promuje współodpowiedzialność, a także możliwego zabezpieczenia przed nadużyciami”. W tym kontekście „Zgromadzenie uważa za stosowne przewidzieć formy oceny pracy papieskich przedstawicieli przez Kościoły lokalne w krajach, w których pełnią oni swoją misję, w celu ułatwienia i udoskonalenia ich posługi”.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – podgrupa 7 – Biskup – ojciec i sędzia – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Wymiar sprawiedliwości jest integralną częścią pasterskiej władzy biskupa. Jak podkreśla system kanoniczny: “W każdej diecezji i we wszystkich sprawach, które nie są wyraźnie wyłączone przez prawo, sędzią pierwszej instancji jest biskup diecezjalny, który może sprawować władzę sądowniczą osobiście lub za pośrednictwem innych osób, zgodnie z następującymi kanonami”, zazwyczaj za pośrednictwem wikariusza sądowego. Wyjątek stanowią przypadki wskazane w MP Mitis Iudex Dominus Jesus.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 7 – Określone aspekty autorytetu i posługi biskupa (kryteria wyboru kandydatów do episkopatu, funkcja sądownicza biskupów, charakter i przebieg wizyt ad limina Apostolorum) z synodalnej perspektywy misyjnej (SP 12 i 13) – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Zgodnie z mandatem otrzymanym od Ojca Świętego, biorąc pod uwagę, że inne Grupy zajmują się funkcją sądowniczą biskupa (Podgrupa 7) i rolą papieskich przedstawicieli (Grupa 8), Grupa 7 proponuje przede wszystkim zbadanie następujących kwestii
• kryteria wyboru kandydatów do episkopatu, którzy oddają się służbie Kościołowi w misyjnej perspektywie synodalnej;
• zaangażowanie Konferencji Episkopatu i Kościołów lokalnych w ich pluralizmie w proces selekcji;
• sposoby przeprowadzania wizyt ad limina w misyjnej perspektywie synodalnej.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 6 – Korekta dokumentów regulujących relacje między biskupami, zakonnikami i grupami kościołów (SP 10) z synodalnej perspektywy misyjnej – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Sprawozdanie podsumowujące prosiło o dogłębne zbadanie, w jaki sposób relacje między pasterzami, konsekrowanymi mężczyznami i kobietami, członkami ruchów kościelnych i nowych wspólnot mogą być lepiej wyrażone i połączone w służbie komunii i misji (por. RS 10f).
Życie konsekrowane jest darem, znakiem Boga w różnych środowiskach życia, zaczynem wzrostu bardziej sprawiedliwego i braterskiego społeczeństwa, proroctwem dzielenia się z maluczkimi i ubogimi, przykładem stylu synodalnego, który ma miejsce w Kościele lokalnym i może realizować swoją znaczącą obecność w powszechnej komunii różnych Kościołów lokalnych. W ten sam sposób różne zgromadzenia kościelne – stowarzyszenia świeckich, ruchy kościelne i nowe wspólnoty (AMENC) – są uprzywilejowanymi miejscami dojrzewania i praktykowania współodpowiedzialności kościelnej w życiu relacyjnym i zawodowym, w służbie charytatywnej i promocji ludzkiej, w zaangażowaniu kulturalnym oraz modelami komunii synodalnej i uczestnictwa w perspektywie misji.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 5 – Określone kwestie teologiczne i kanoniczne dotyczące konkretnych form posługi (SP 8 i 9) – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

1. W dialogu z Sekretariatem Generalnym Synodu, Dykasteria Nauki Wiary postanowiła przystąpić do opracowania dokumentu na temat przydzielony Grupie Studyjnej 5.
Aby pogłębić kwestię miejsca kobiet w Kościele i ich udziału w procesach decyzyjnych i przywództwie wspólnotowym, w dokumencie zostaną rozważone i przeanalizowane następujące tematy specyfika władzy sakramentalnej; relacja istniejąca między władzą sakramentalną (zwłaszcza wynikającą z władzy sprawowania Eucharystii) a posługami kościelnymi niezbędnymi do opieki i wzrostu Świętego Ludu Bożego w perspektywie misji; pochodzenie posług; charyzmatyczny wymiar życia Kościoła; funkcje i posługi kościelne, które nie wymagają sakramentu święceń; święcenia jako dyspozycja do służby oraz problemy wynikające z błędnego pojmowania władzy kościelnej.
Szczególne miejsce zostanie poświęcone wznowieniu i ożywieniu niektórych własnych spostrzeżeń papieża Franciszka. W szczególności odnosimy się tutaj do: Evangelii gaudium, 103-104; Querida Amazonia, 99- 103 i Antiquum ministerium, 3.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 4 – Rewizja Ratio Fundamentalis Institutionis Sacerdotalis w perspektywie synodu misyjnego (SP 11) – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Grupa spotyka się co dwa tygodnie i inspiruje się metodą Rozmów w Duchu, aby zwiększyć wkład każdego członka Grupy. Punktami odniesienia do refleksji są Ratio fundamentalis i inne dokumenty dotyczące formacji wyświęconych szafarzy, sprawozdanie podsumowujące zgromadzenie synodalne z października 2023 r. oraz Instrumentum laboris na drugą sesję.
Dotychczasowe badania i dyskusje opierały się na trzech pytaniach wskazanych w Zarysie pracy , który wzywa Grupę do przeprowadzenia „przeglądu formacji do posługi święceń i rewizji Ratio fundamentalis w perspektywie misyjnego Kościoła synodalnego”:
• Jakie aspekty, kryteria, zapisy obecnej Ratio Fundamentalis odpowiadają obliczu misyjnego Kościoła synodalnego, a które z nich najbardziej wymagają przemyślenia?
• Jakich wyborów należy dokonać, aby lepiej połączyć ścieżki formacji do posługi święceń z tymi proponowanymi dla innych postaci posługiwania (posługi ustanowione i „de facto”)?
• Jakie zmiany można przewidzieć w celu odpowiedniego uznania kompetencji Konferencji Biskupich w różnych kontekstach?
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 3 – Misja w środowisku cyfrowym – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

W jaki sposób synodalny Kościół misyjny ma być obecny w dzisiejszym świecie? Sprawozdanie podsumowujące Pierwszą Sesję XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów uznaje, że Kościół synodalny pełni misję w kulturze cyfrowej:
Kultura cyfrowa reprezentuje fundamentalną zmianę w sposobie, w jaki pojmujemy rzeczywistość i w konsekwencji odnosimy się do nas samych, do siebie nawzajem, do naszego otoczenia, a nawet do Boga. (…) Kultura cyfrowa jest zatem nie tyle odrębnym obszarem misji, co kluczowym wymiarem świadectwa Kościoła we współczesnej kulturze . Dlatego ma ona szczególne znaczenie w Kościele synodalnym.
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka – Grupa 2 – Wsłuchiwanie się w wołanie ubogich – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

„Usłyszeć zarówno krzyk ziemi, jak i krzyk ubogich” (Laudato si’ n 49)
Wyostrzenie naszej uwagi
Nierozłączna natura odpowiedzi na wołanie ubogich i ziemi została uwydatniona w poniższych pytaniach, a przeszkody uniemożliwiające Kościołowi usłyszenie tego wołania zostaną omówione.
1. Jakimi środkami dysponuje Kościół, aby dotrzeć do tych, którzy proszą o wysłuchanie, w tym także ziemi? Jakie nowe środki warto byłoby wprowadzić?
2. W jaki sposób możemy wzmocnić więź między wspólnotą chrześcijańską, która słucha, a tymi, którzy codziennie pracują w służbie miłości, sprawiedliwości, integralnego rozwoju i integralnej ekologii, aby uniknąć porzucenia odpowiedzialności i bezprawnego delegowania?
3. W jaki sposób możemy lepiej połączyć w sieć inicjatywy związane z przyjmowaniem, troską o stworzenie, promocją ludzką i działalnością charytatywną? Jak lepiej połączyć słuchanie i posługę miłosierdzia z ochroną „praw ubogich i wykluczonych oraz […] publicznym potępianiem niesprawiedliwości” (SR 4f)?”.
4. W jaki sposób badania teologiczne mogą wsłuchiwać się w to, czego ubodzy i ziemia mają nas nauczyć, skoro „poprzez swoje cierpienia mają bezpośrednią wiedzę o cierpiącym Chrystusie”?
5. W jaki sposób Kościół może odpowiedzieć na potrzeby formacyjne i duchowe tych, którzy są bezpośrednio zaangażowani w posługę charytatywną, troskę o stworzenie, promowanie sprawiedliwości i integralnego rozwoju człowieka? Jak możemy rozwijać duchowość, która ich podtrzymuje?
Prezentacja raportów 10 grup badawczych ustanowionych przez papieża Franciszka Grupa 1 Niektóre aspekty relacji między katolickimi Kościołami wschodnimi a Kościołem łacińskim – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

W ostatnich dziesięcioleciach wielu wiernych katolickich Kościołów wschodnich opuściło swoje historyczne terytoria pochodzenia (Bliski Wschód, Ukraina, Kaukaz, Erytrea i Etiopia itp.). Proces ten nasilił się w ostatnich latach, a na emigrację wpływają obecnie różne czynniki, w szczególności wojny, niepokoje polityczne i niestabilność gospodarcza. W tak zwanej „diasporze” pojawiły się zatem liczne sytuacje i wyzwania, które bezpośrednio i pod pewnymi względami bezprecedensowo wpływają na relacje między katolickimi Kościołami wschodnimi a Kościołami łacińskimi. Katolickie Kościoły wschodnie zwróciły się do Ojca Świętego z prośbą o ustanowienie własnych okręgów kościelnych na terytoriach diaspory, ale rozległość terytoriów i często niedobór duchowieństwa nie mogą rozwiązać tego problemu.
Przemówienie otwierające kard. Jean-Claude Hollerich Relator generalny Synodu Biskupów – Pierwsza Kongregacja Generalna – Synod – dzień 1 (2.10.2024r)

Dzień dobry. Wydaje się słuszne, aby rozpocząć od serdecznego powitania tych – nielicznych – którzy dołączyli do nas na drugiej sesji, nie uczestnicząc w pierwszej. Mam nadzieję, że poczuliście się powitani. Ale natychmiast kontynuuję równie serdecznym „Witamy z powrotem”, skierowanym do wszystkich tych, którzy są tu po raz drugi. Miło było spotkać się ponownie, to znak, że naprawdę między nami wzrosła znajomość i przyjaźń, a miniony rok ich nie wymazał.
Więc jesteśmy tutaj ponownie: twarze osób wokół każdego z nas są znane, klasa jest taka sama, podobnie jak stoły. Jeśli chodzi o mnie, nawet miejsce jest takie samo jak w zeszłym roku. Chociaż niektóre stoły zostały przeniesione, wierzę, że nie jestem jedyną osobą w takiej sytuacji. Pomaga nam to poczuć się jak w domu, ale być może nie uświadamia czegoś bardzo ważnego. Druga Sesja nie jest powtórzeniem ani nawet prostą kontynuacją Pierwszej, w odniesieniu do której jesteśmy wezwani do zrobienia kroku naprzód. Tego właśnie Lud Boży oczekuje od tego Zgromadzenia Synodalnego.