(Audiobook / PDF / txt) Dokument Końcowy – Ku Kościołowi synodalnemu – komunia, uczestnictwo, misja – XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów

W różnych momentach drogi synodalnej, którą zapoczątkowałem w październiku 2021 roku, wsłuchiwaliśmy się w to, co w tym czasie Duch Święty mówi do Kościołów.
Dokument końcowy XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów zbiera owoce drogi wyznaczonej przez słuchanie Ludu Bożego oraz rozeznawanie pasterzy. Cały Kościół, pozwalając się oświecić Duchowi Świętemu, został wezwany do odczytania swojego doświadczenia i określenia kroków, jakie należy podjąć, aby żyć w komunii, realizować uczestnictwo i rozwijać misję powierzoną mu przez Jezusa Chrystusa. Droga synodalna, rozpoczęta w Kościołach lokalnych, przeszła następnie przez etapy narodowe i kontynentalne, aby dojść do obrad Zgromadzenia Synodu Biskupów w dwóch sesjach – w październiku 2023 i w październiku 2024. Teraz droga ta trwa dalej w Kościołach lokalnych oraz w grupach Kościołów, czerpiąc ze skarbca Dokumentu końcowego, który 26 października został przyjęty i zatwierdzony przez Zgromadzenie we wszystkich jego częściach. Ja również go zatwierdziłem i – podpisując go – zaleciłem jego publikację, jednocząc się z „my” Zgromadzenia, które poprzez Dokument końcowy zwraca się do świętego i wiernego Ludu Bożego.

Wyniki głosowania nad dokumentem końcowym – Synod – dzień 25 (26.10.2024r.)

Poniżej prezentujemy wyniki głosowania uczestników drugiej sesji XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów nad poszczególnymi paragrafamii dokumentu końcowego.

Homilia papieża Franciszka podczas mszy na zakończenie Synodu o synodalności – Synod – dzień 26 (27.10.2024r)

Ewangelia ukazuje nam Bartymeusza, niewidomego, który musi żebrać na poboczu drogi, odrzuconego, pozbawionego nadziei, który jednak słysząc przechodzącego Jezusa, zaczyna do Niego wołać. Pozostało mu tylko wykrzyczeć swój ból i przedstawić Jezusowi swoje pragnienie odzyskania wzroku. I gdy wszyscy go napominają, bo przeszkadza im jego głos, Jezus zatrzymuje się. Bóg bowiem zawsze słyszy wołanie ubogich i żaden krzyk cierpienia nie pozostaje wobec Niego niewysłuchany.

Przemówienie papieża Franciszka na zakończenie obrad Synodu o synodalności – Synod – dzień 25 (26.10.2024r)

Drodzy Bracia i Siostry!
W Dokumencie Końcowym zebraliśmy owoce lat, co najmniej trzech, w których słuchaliśmy Ludu Bożego, aby lepiej zrozumieć, jak być „Kościołem synodalnym” – jest to słuchanie Ducha Świętego – w tych czasach. Biblijne odniesienia, które otwierają każdy rozdział, kształtują przesłanie poprzez odniesienia do gestów i słów Zmartwychwstałego Pana, który wzywa nas, abyśmy byli świadkami Jego Ewangelii, najpierw życiem a potem słowami.
Dokument, w którym wyraziliśmy nasz głos, jest potrójnym darem:
Po pierwsze dla mnie, Biskupa Rzymu. Zwołując Kościół Boży na Synod byłem świadomy, że potrzebuję was, biskupów i świadków drogi synodalnej. Dziękuję!

Pozdrowienie Przewodniczącego Delegata – bp. Ibrahim Isaac Sedrak – Synod – dzień 25 (26.10.2024r)

Drogie Błogosławione, Eminencje, Ekscelencje, Siostry i Bracia w Chrystusie,
Oto jesteśmy,
Dzisiaj nasze synodalne spotkania dobiegają końca, ale jednocześnie rozpoczyna się nowy i prawdziwy synod w codziennym życiu, w konkretnym życiu wspólnot kościelnych na całym świecie, do którego powrócimy.
Dziękujemy Panu, który prowadził nas swoim Duchem, Autorem i Przewodnikiem Kościoła, z realizmem i jasnością.
Dziękujemy Ojcu Świętemu.
Zainspirowany przez Ducha Świętego, wezwał nas tym Synodem, w postawie modlitwy, słuchania i refleksji, do ponownego odkrycia naszej głębokiej tożsamości jako Kościoła misyjnego, wspólnotowego i uczestniczącego.

Medytacja – 0. Timothy Radcliff O.P. – Synod – dzień 20 (21.10.2024r)

Przed nami ostatnie zadanie – rozpatrzenie dokumentu końcowego, wprowadzenie poprawek i głosowanie nad nim. Dziś przygotowujemy się do tej ważnej odpowiedzialności. Jak mamy to zrobić?
Z wolnością! Paweł napisał do Galatów: „Ku wolności wyswobodził nas Chrystus”. (5.1). Naszą misją jest głoszenie i ucieleśnianie tej wolności. Wolność jest podwójną helisą chrześcijańskiego DNA. Przede wszystkim jest to wolność mówienia tego, w co wierzymy i słuchania bez strachu tego, co mówią inni, we wzajemnym szacunku. Jest to wolność dzieci Bożych do odważnego mówienia, z parrezją (np. Dz 4,29), tak jak uczniowie odważnie głosili Dobrą Nowinę o Zmartwychwstaniu w Jerozolimie. Dzięki tej wolności każdy z nas może powiedzieć „ja”. Nie mamy prawa milczeć.

Msza wotywna o Duchu Świętym – Homilia kardynała Mario Grecha – Sekretarz Generalny Synodu – Synod – dzień 20 (21.10.2024r)

Drodzy bracia i siostry,
Dotarliśmy do ostatniego etapu prac naszego Zgromadzenia Synodalnego, które zbiera owoce długiej podróży rozpoczętej w październiku 2021 roku. W tej chwili fragment Ewangelii wskazuje nam drogę do „zbierania”, a Jezus zachęca nas, abyśmy wystrzegali się wszelkiej chciwości, która może dotyczyć nie tylko dóbr materialnych, ale także dobra i piękna, które Jezus powierza nam na tym Synodzie.

Msza Święta w Bazylice Świętego Piotra w Watykanie – Homilia kardynała Carlosa Aguiara Retesa – Synod – dzień 15 (16.10.2024r)

„Błogosławiony, kto pokłada ufność w Panu”
Tym zdaniem właśnie odpowiedzieliśmy na Słowo Boże, na to, co św. Paweł wskazuje w pierwszym czytaniu, zaczerpniętym z Listu do Galatów: egoistyczny nieporządek człowieka jest przyczyną złych czynów. Ale jak można przezwyciężyć tę skłonność? Ucząc się, jak dać się prowadzić Duchowi Świętemu. Czynimy to poprzez poznawanie Jezusa Chrystusa i składanie, jako dobry uczeń, świadectwa o Jego życiu i naukach.

Moduł 4 – Intrumentum laboris część 3: Miejsca – Prezentacja kard. Jean-Claude Hollerich, Sprawozdawca generalny – Synod – dzień 14 (15.10.2024r)

Dzień dobry i witam. Wznawiamy naszą pracę. Jeśli spojrzymy na kalendarz, okaże się, że dotarliśmy do dziesiątej sesji Małych Grup. Jutro rano odbędzie się również dziesiąta kongregacja generalna: te dwa tryby naszej pracy przebiegają w tym samym tempie, które staramy się utrzymać, nie poddając się zmęczeniu.
Kalendarz mówi nam również, że dotarliśmy do III części Instrumentum laboris, czyli ostatniego rozdziału książki. Zajmijmy się nim z taką samą determinacją i energią jak poprzednimi, ponieważ jest on nie mniej ważny. Last but not least , chciałoby się powiedzieć po angielsku. Jak mówi nam tytuł rozdziału, przyjmujemy „perspektywę miejsc, które wbrew pokusie abstrakcyjnego uniwersalizmu mówią o konkretności kontekstów, w których ucieleśniają się relacje, z ich różnorodnością, wielością i wzajemnymi powiązaniami oraz z ich zakorzenieniem w źródłowym fundamencie wyznania wiary” (IL2, Wprowadzenie).

Moduł 4 – Intrumentum laboris część 3: Miejsca – Konkretność miejsc, w których wcielają się relacje (Łk 11, 37-41) – Wprowadzenie: Matka Maria Ignazia Angelini, O.S.B. – Synod – dzień 14 (15.10.2024r)

„Miejsce Kościoła synodalnego w misji”: kościelne zakorzenienie w konkretnym miejscu, kontekście, kulturze; relacja między różnymi przynależnościami kulturowymi w ramach jednego Kościoła.
Jest to zagadnienie, które nurtowało pierwsze wspólnoty chrześcijańskie od samego początku. Chrześcijanie, w odniesieniu do miejsc życia, kultur, identyfikowali się, paradoksalnie, jako „zamieszkujący obcy” (1 P 2:11-12). Jeśli pomyślimy o „miejscach/symbolach” początków przywołanych w Dziejach Apostolskich – Jerozolima, Samaria, Antiochia, Jaffa, Cezarea, Filippi, Efez … -, natychmiast ukazuje się nam dialektyka u podstaw: jeśli miejsce Kościoła jest zawsze konkretną przestrzenią-czasem gromadzenia się, podróż Ewangelii w świecie przebiega od progu do progu: unika wszelkiej statyczności, ale także „świętego przymierza” z kontekstami kulturowymi tamtych czasów. Zamieszkuje je i jest prowadzona przez swoją Zasadę Życia – Ducha Pańskiego – aby je przekroczyć.