Synteza diecezjalna

Pomoc do zaprezentowania syntezy diecezjalnej

[Źródło: https://archidiecezja.pl/synod-synteza-diecezjalna/]

Ks. Polak o synodzie: głód dialogu

„Konsultacje synodalne w parafiach i wspólnotach pokazały niedosyt czy wręcz głód dialogu. W przesłanych do nas syntezach widać wyraźnie wołanie o kolejne takie spotkania” – mówi ks. prof. Mieczysław Polak, koordynator procesu synodalnego w archidiecezji gnieźnieńskiej.

Zakończony niedawno etap diecezjalny synodu o synodalności obejmował w archidiecezji gnieźnieńskiej konsultacje synodalne na poziomie parafialnym i wspólnotowym. Odbyły się one od grudnia ubiegłego roku do maja tego roku łącznie w 320 grupach – w parafiach i dekanatach, w ruchach i stowarzyszeniach apostolskich, wspólnotach zakonnych i międzyzakonnych, w seminarium duchownym, Studium Teologiczno-Pastoralnym, w domu księży seniorów, domu samotnej matki, wśród osób ubogich i bezdomnych. Swoje spotkania mieli również katecheci i katechetki, nadzwyczajni szafarze Komunii świętej oraz młodzież.

„W archidiecezji gnieźnieńskiej nie było przymusu organizacji spotkań. Wszystko odbywało się na zasadzie dobrowolności i mogę powiedzieć, że nie spotkałem się z żadnym przejawem oporu czy sprzeciwu. Wprost przeciwnie. Idea synodu została życzliwie przyjęta i w niektórych miejscach stała się impulsem do powrotu do praktyki spotkań po czasie pandemicznej izolacji” – mówi ks. Mieczysław Polak.

Łączną liczbę uczestników spotkań szacuje się w archidiecezji gnieźnieńskiej na 3,5 tysiąca. Na internetowej stronie diecezjalnej dostępna była również anonimowa ankieta synodalna, którą wypełniło 478 osób z czego nieco ponad 45 procent stanowiły kobiety, a blisko 55 procent mężczyźni. W ankiecie nie trzeba było podawać miejsca zamieszkania, dlatego cześć odpowiedzi może pochodzić od osób spoza archidiecezji gnieźnieńskiej i to w wielu przypadkach widać, bo podejmowane problemy dotyczyły środowisk wielkomiejskich, a takich w archidiecezji gnieźnieńskiej nie ma.

„W ankiecie spektrum podejmowanych problemów było nieco szersze niż podczas spotkań stacjonarnych. Pojawił się np. temat, który minimalnie zaistniał na spotkaniach parafialnych czyli stosunku Kościoła do osób LGBT. Generalnie w ankietach akcent był położony na dialog Kościoła ze światem, a w spotkaniach stacjonarnych na diagnozę stanu parafii, to, co się dzieje we wspólnocie, relacje duchowni-świeccy” – wyjaśnia ks. Polak.

Jaki obraz wyłania się z tych spotkań?

„Przede wszystkim widać, że świeccy naprawdę troszczą się o przyszłość Kościoła, że im zależy, że doskonale zdają sobie sprawę z wagi problemów i nie są im one obojętne” – przyznaje kapłan.

„Spotkania synodalne pokazały ogromną potrzebę świadectw wiary, pragnienie, by jeszcze bardziej widoczna była wartość Ewangelii, by centrum życia Kościoła stanowiła rzeczywiście Eucharystia i Słowo Boże. Wskazywano na konieczność dobrego przygotowania liturgii, częstszej adoracji Najświętszego Sakramentu, organizowania spotkań ze świadkami wiary” – wylicza ks. Polak, dodając, że była też dość długa lista cieni, wśród których znaczące głosy dotyczyły m.in. relacji kapłani-świeccy.

„Z jednej strony wskazywano na potrzebę dzielenia się odpowiedzialnością za wspólnotę, by ksiądz chciał wysłuchać i brał pod uwagę zdanie parafian. Z drugiej były oczekiwania, by jednak był liderem, by to on decydował i mówiąc kolokwialnie rozdzielał zadania”.

„W tym obszarze wskazywano dość wyraźnie na zgodność nauczania z życiem czyli by styl życia duchownych był adekwatny do tego, co głoszą z ambony. Z syntez wynika również, że nieakceptowalne jest mieszanie wiary z polityką. Oburzają wiernych komentarze polityczne w homiliach, ale też, gdy duchowieństwo krytykuje przy świeckich papieża Franciszka. Smuci brak znajomości życia parafian, podcinanie skrzydeł tym, którzy chcą coś zrobić, schematyczność w działaniach duszpasterskich, mała przejrzystość finansów Kościoła”.

„Zwracano też uwagę na potrzebę zmiany, albo raczej dostosowania języka, bo ten, którym posługuje się Kościół jest często niezrozumiały. To wyraźnie wybrzmiało w ankietach synodalnych, by zmienić język zarówno homilii, jak i listów duszpasterskich biskupów, tak, by było w nich więcej dzielenia się wiarą, a mniej teorii” – wyjaśnia ks. Polak.

Koordynator procesu synodalnego w archidiecezji gnieźnieńskiej przyznaje również, że wiernych niepokoi przedmiotowe traktowanie sakramentów, to, że wielu korzysta z nich bo „tak trzeba, bo wypada, bo jest ładnie”, że rodzina przestała być szkołą wiary, że w kościele nie widać dzieci i młodych, a w życie parafialne angażuje się coraz mniej parafian.

„Jako przyczynę uczestnicy spotkań wskazywali m.in. utratę przez Kościół autorytetu na skutek skandali, spustoszenie jakie w życiu duchowym spowodowała pandemia i medialny obraz Kościoła. Z ankiet wynika również, że wierni uważają, że Kościół jest dobrze zorganizowany w strukturach, ale nie są one w pełni wykorzystywane” – przyznaje ks. Polak.

Pytany o szansę na zmiany i faktyczny synodalny styl życia parafii i wspólnot kapłan nie ukrywa, że „wiele zależy od nas samych, od świeckich, ale przede wszystkim od duchownych, czy będą rozumieć i pełnić swoją posługę bardziej na sposób wspólnotowy”.

[Źródło: https://archidiecezja.pl/ks-polak-o-synodzie-glod-dialogu/]

SYNOD: musimy mieć odwagę ze sobą rozmawiać

„Synodalność to przede wszystkim specyficzny styl życia i misji Kościoła, a więc naszego życia i naszej misji. To wyraz naszej odpowiedzialności za Kościół, ale nade wszystko wezwanie do budowania dobrych i prawidłowych relacji między nami. Aby to czynić musimy mieć odwagę ze sobą rozmawiać” – mówił abp Wojciech Polak na zakończenie etapu diecezjalnego synodu w archidiecezji gnieźnieńskiej.

Msza św. z udziałem przedstawicieli wszystkich dekanatów archidiecezji gnieźnieńskiej celebrowana była w Niedzielę Trójcy Świętej 12 czerwca w katedrze gnieźnieńskiej pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka. W homilii metropolita gnieźnieński wyraził nadzieję, że odbyte w parafiach i wspólnotach spotkania synodalne „wzbudziły w nas nadzieję” i pozwoliły doświadczyć „podążania wspólną drogą”.

„Dziękujemy Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za ten czas”.

„Dziękuję, że zaufaliście tej drodze i podjęliście trud spotkań. Ufam i mam taką głęboką nadzieję, że ten czas był nade wszystko dobrym doświadczeniem wspólnej troski o Kościół, był szukaniem dobra i wsłuchiwaniem się w to, co Duch Święty do nas mówi, do czego nas zachęca i prowadzi; był poszukiwaniem nowych rozwiązań i odwagą zmierzenia się z tym, co jest trudne. Najważniejsze, że mieliśmy chęć i odwagę o tym powiedzieć, że mieliśmy chęć otwarcie i bez obawy mówić, że mieliśmy też cierpliwość nawzajem się wysłuchać i może już jakoś doświadczyliśmy właśnie tego, że między innymi i na tym polega nasza wspólna droga i że warto iść nią w ten sposób dalej” – podkreślił Prymas.

Zaznaczył jednocześnie, że podczas synodalnych konsultacji – obok tego, co piękne i twórcze – odważnie nazwane zostało również to, co „jest zagrożeniem, co boli i przynosi smutek, co sieje zwątpieniem i powoduje ucieczkę czy odejście z Kościoła”.

„To wszystko staje się zaproszeniem do oczyszczenia i podjęcia nawrócenia” – stwierdził Prymas dodając, że potrzeba dziś zmiany mentalności, by nie tylko zauważać i mówić o tym, co trzeba zrobić, aby nasze świadectwo było przekonujące, ale trzeba cierpliwie szukać dróg odnowy i wspierając się nawzajem podejmować nowe rozwiązania.

„Kościół nie jest jakimś muzeum, w którym można oglądać postacie świętych, żyjących na przestrzeni dwóch tysięcy lat, ale żywym i prawdziwym Ciałem Chrystusa” – przypomniał.

„Tak, potrzebujemy siebie nawzajem. Nie idziemy przecież sami. Idziemy razem. Jesteśmy wspólnotą. Owszem, nie jesteśmy – jak niejednokrotnie wskazuje nam papież Franciszek – wszyscy tacy sami i nie musimy być wszyscy tacy sami, bo na tym polega piękno Kościoła, że każdy wnosi coś swojego – to, co dał mu Bóg – aby wzbogacić innych. Rozpoczęty więc przez nas proces synodalny nie tylko mógł nas do tego przekonać, ale i dać nam doświadczenie podążania wspólną drogą” – stwierdził abp Polak.

Prymas zachęcał też i prosił, by „doświadczenie synodu i spotkań synodalnych stało się stylem życia parafii i wspólnot, aby odnawiało całą archidiecezję”.

„Przenieśmy doświadczenia synodalne w przestrzeń działania rad duszpasterskich i ekonomicznych. Odkryjmy, że to ma naprawdę sens i nie tylko zbliża nas do siebie nawzajem, ale pozwala tworzyć nowe przestrzenie dobra i wnosić nadzieję w to wszystko, co dziś więdnie, usycha czy obumiera” – mówił na koniec metropolita gnieźnieński.

Po zakończeniu Mszy św. w gnieźnieńskim Centrum Edukacyjno-Formacyjnym odbyło się spotkanie podsumowujące etap diecezjalny synodu, podczas którego zaprezentowana została synteza diecezjalna, która przekazana zostanie do Konferencji Episkopatu Polski. Dokument przedstawili i omówili: ks. dr hab. Mieczysław Polak, koordynator synodu w archidiecezji gnieźnieńskiej, dr Teresa Kowalczyk, przewodnicząca Wydziału Katechetycznego, s. Mirona Turzyńska z sekretariatu synodu oraz ks. Michał Bubacz, diecezjalny duszpasterz młodzieży.

Etap diecezjalny XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów rozpoczął się w diecezjach (również w archidiecezji gnieźnieńskiej) 17 października 2021 roku. Przez kolejne miesiące w parafiach, wspólnotach, grupach duszpasterskich odbywały się konsultacje synodalne, które wraz z wynikami anonimowej ankiety synodalnej dostępnej online posłużyły do opracowania wspomnianej syntezy diecezjalnej synodu. Wkrótce zostanie ona opublikowana na stronie internetowej archidiecezji gnieźnieńskiej.

[Źródło: https://archidiecezja.pl/synod-musimy-miec-odwage-ze-soba-rozmawiac/]